WAT IS HOMEOPATHIE?

UITLEG ZIEKTECLASSIFICATIE

Homeopathie is een ruim twee eeuwen oude, door de Duitse arts Hahnemann (1755 – 1843) ontwikkelde vorm van geneeskunde. Homeopathie gaat uit van het gelijkheidsbeginsel (het z.g. “similiaprincipe”), dat wil zeggen dat een stof die bij iemand bepaalde verschijnselen kan oproepen, die zelfde verschijnselen ook kan genezen. Er wordt in de homeopathie gewerkt met sterk verdunde geneesmiddelen.
Het proces van schudden en verdunnen wordt potentiëren genoemd. In een zogenoemde “hoogpotentie” is de oorspronkelijke stof niet meer aanwezig. Het is wetenschappelijk nog niet volledig opgehelderd hoe het mogelijk is dat het middel dan nog een geneeskrachtige werking kan hebben. Dat een hoogpotentie een zeer krachtig en langdurig effect op iemand kan hebben, kan bijna iedereen die zich ooit homeopathisch heeft laten behandelen, bevestigen. Homeopathie is een bio-energetische geneeswijze, dat wil zeggen dat het geneesmiddel een energetische prikkel voor het organisme is, dat stimulerend werkt op het proces van zelfgenezing. Een homeopathisch arts zoekt voor u de combinatie van middelen die passen bij uw probleem, uw lichamelijke en/of psychische klachten en uw persoonlijkheid.

Alleen als het bij u passende middel aan u wordt voorgeschreven oefent het middel een langdurige en krachtige werking op u uit. Elk ander middel zal slechts kortere tijd werken en, misschien wel op korte termijn, maar niet op lange termijn uw klachten verbeteren. Er bestaan ongeveer 3000 homeopathische middelen. Hoewel homeopathische artsen over een ruime kennis van de bestaande geneesmiddelen beschikken is het natuurlijk onmogelijk om 3000 middelen in alle details te kennen. Een homeopathisch arts zal daarom vrijwel altijd tijdens het consult boeken zoals het repertorium en materica medica en zo nodig een homeopathisch analyse computerprogramma raadplegen. Uiteindelijk gaat het er om dat u juist die middelen voorgeschreven krijgt, die volledig bij u en uw probleem passen.

uitleg ziekteclassificatie

Ruud Swagemakers beoefent de klassieke homeopathie, volgens de ziekteclassificatie. Er wordt gekeken of er sprake is van een acute of chronische ziekte. Is er belasting vanuit de biografie, erfelijkheid, iatrogene factoren (o.a. chronisch medicijngebruik, vaccinaties) of leefstijl ? Is er een orgaan uit balans? 

Uitleg Ziekteclassificatie

In zijn boek “De Chronische Ziekten” (1835) laat Hahnemann zien dat hij de ziekte in al haar uitingsvormen behandelt. De miasmaleer is hiervan de basis. Zowel in zijn boek “Organon der geneeskunst” (zesde editie, publicatie 1921) als in de Chronische ziekten benadrukt Hahnemann het belang van de miasmatische antipsorische behandeling. Is er sprake van een psorische tendens? De primaire psora, die door onderdrukking of via overerving meegekregen overgaat in de secundaire psora, met een weinig tot niet reageren op het voorschrift? Een heftigheid van reageren: Sycosis? Of een destructieve tendens: Syfillis?

Om een casus volgens de ziekteclassificatie te analyseren gebruikt de arts een visuele weergave in de vorm van een bloem, een bloemknop met rondom de bladeren. Alle symptomen, alle ziekte-uitingen worden ingedeeld in categorieën. Ze krijgen hiermee hun plek in de bloem. Alle factoren die aanleiding geven tot ziekte, zijn hierdoor veel beter te analyseren. Aan de symptomen in bloembladeren zijn de diverse homeopathische middelen uit het planten-, dieren- en mineralenrijk gekoppeld. Hahnemann vond dat niet de klacht van de patiënt centraal moest staan, maar hij zette de ziekte centraal. De klacht vond hij slechts een uiting van een verstoorde situatie. Een teken van onbalans. Hij wilde de verschillende factoren die bij zouden kunnen dragen aan een ziekte in z’n geheel bekijken om op die manier de ziekte op te lossen. Hahnemann classificeerde (categoriseerde) de verschillende factoren en noemde deze werkwijze de Ziekteclassificatie. Hij maakt een onderscheid tussen de acute en chronische ziekte.( Organon Par. 5).

Acute ziekten hangen samen met de omstandigheden, leefsituatie en buitenwereld van de patiënt. Aanleiding en oorzaak zijn exogeen. De Dynamis (levenskracht) zelf is niet per definitie ziek. De acute symptomen ontstaan doordat de Dynamis als reactie op de sterke inwerking van het ziekmakende “agens” heftige acute ziekte symptomen produceert.

Bij een chronische ziekte is sprake van een duurzame ontregeling van het natuurlijk herstelvermogen, waardoor de Dynamis niet meer bij machte is het natuurlijk evenwicht te herstellen tot een toestand van gezondheid. Een chronische ziekte is niet (meer) primair afhankelijk van de buitenwereld of de omstandigheden. Zelfs bij optimale omstandigheden zal een chronisch ziektebeeld zich verder ontwikkelen en uiteindelijk het leven diepgaand ontregelen. Een chronische ziekte is endogeen, komt van binnenuit, verbonden aan de disfunctionerende Dynamis. De “ruimte” die deze disfunctie creëert, geeft bacteriële of virale infecties de kans het organisme aan te vallen. Een gezonde Dynamis daarentegen biedt bacteriële infecties geen kans zich te ontwikkelen. Het vitale immuunsysteem zal er direct mee afrekenen. Patiënt vertoont dan bijna of geen symptomen van ziek zijn.

Hahnemann onderscheidde de volgende categorieën:

1.Psora. In de kern staat de psora of constitutie symptomen. Dat laat zien wie u bent bij aanvang. Bij uw geboorte nog in balans? Afhankelijk van erfelijke belasting. Uw sterke en zwakke plekken, uw fysieke, mentale en emotionele gesteldheid vormen de constitutie. Wij zijn opgebouwd uit mineralen, een fundamentele constitutiemiddel is dan ook een mineraal middel. Naarmate u ouder wordt en verschillende factoren u beïnvloeden kunt u uit balans raken.

2.Erfelijke ziekten. Ziektes en risico’s die we vanuit onze ouders en voorouders hebben meegekregen.

3.Iatrogene ziekten. Dit zijn ziekten en risico’s, bijwerkingen die onder andere kunnen ontstaan door toxische stoffen uit het milieu, bijwerkingen van regulier geneesmiddelengebruik en vaccinaties. Voorbeelden zijn pesticiden en nucleaire belasting door de ongelukken bij Tsjernobyl (1986) en Fukishima (2011). Deze effecten op de gezondheid, die de Dynamis kunnen blokkeren, kun je neutraliseren met tussenmiddelen.

4.Incidenten. Dit zijn gebeurtenissen in de biografie die van buitenaf komen, exogeen. Scheiding, werkstress, overlijden van een dierbaar iemand, langdurig gepest, langdurige zorgen over uw kinderen, familielid of partner, onderdrukte woede etc. Voorschrift met een plantaardig of dierlijk geneesmiddel.

5.Acuut miasmatische ziekten. Deze ziekten kennen vaak een heftig verloop. Longontsteking, migraineaanval, blaasontsteking. Deze ziekten ontstaan van binnenuit, vanuit de chronische constitutionele gesteldheid. Vaak getriggerd door een incident, weersomstandigheid of andere prikkel van buitenaf.  Vaak schrijven we hiervoor een plantaardig of dierlijk middel voor. Als bij een acuut miasmatische ziekten een constitutioneel mineraal middel wordt voorschreven, ontstaat er vaak een sterke opflakkering van de acute ziekte. De Dynamis krijgt dan energie om de acute ziekte nog sterker naar buiten te brengen.

6.Epidemische ziekten. Deze tussenziekten zijn ziekten die via een besmetting van buitenaf worden overgebracht. Zoals griep, legionella, Ebola, Zikavirus en kinderziekten zoals bof, mazelen, rode hond. Iemand die goed gezond is, kan de ziekte goed doormaken of overleven, afhankelijk van de pathologische heftigheid van de ziekteverwekker. De besmetting blijft dan binnen de perken en maakt ons niet chronisch ziek.

7.Sycosis. Iemand die in zijn leven besmet is geraakt met Gonorroe. De besmetting is exogeen en op zich goed te behandelen. Het is ook mogelijk dat er een besmetting met Gonorroe heeft plaatsgevonden bij één van de voorouders. De reactie is heftig, overdadig. Er kan een beeld zijn van heftige ontstekingen. In tegenstelling tot de psorische reactie die lijdt tot traagheid en niet reageren.

8.Syfilis. Binnen deze categorie is er sprake van een besmetting met de geslachtsziekte Syfilis, dan wel een besmetting via overerving. In de huidige tijd zien we steeds vaker syfilitische ziektebeelden. Uit het niets een heftige destructieve, levensbedreigende acute aandoening, ofwel heftig syfilitisch gedrag.

9.Orgaanlijden. Een vitaal orgaan is aangedaan. Omdat er sprake is van stoffelijke, materiële schade aan het orgaan, dient het voorschrift gelijksoortig te zijn in de vorm van een stoffelijk, materieel middel, een oertinctuur.

Het is mogelijk dat in de loop van de behandeling andere middelen aan bod komen. Dit komt omdat dat andere middelen bij nader inzien toch beter bij u lijken te passen , of omdat met eerder gekozen middelen verdere verbetering niet meer mogelijk is en uw toestand als het ware om nieuwe middelen “vraagt”.

De middelen worden volgens de ziekteclassificatie voorgeschreven in de opklimmende LM potenties. Meestal vanaf LM1, LM2 of LM3. Afhankelijk van de reactie van de patiënt en van de frequentie van het voorschrift, na 4 tot 8 weken, naar de hogere potentie LM2 etc. De LM korrel wordt opgelost in ruikflesje met 30% alcohol. Voor iedere inname als ruikdosis, wordt het flesje geschud, zodat iedere volgende inname, net anders gedynamiseerd is. Dus er is geen sprake van provingeffecten (geneesmiddel effect als gevolg van langdurige inname van dezelfde potentie). Bij het voorschrijven met de LM potenties, in ruikdosis, zien we zelden beginverergeringen, als rekening wordt gehouden met de gevoeligheid van de patiënt.

Daarnaast zien we bij het voorschrijven van LM potenties zelden antidoterende effecten optreden omdat de dosis van het geneesmiddel veel milder is dan bij C potenties. LM potenties volgen elkaar juist goed op, versterken elkaars effecten en werken daardoor complementair.

Naast de klassieke homeopathie kennen wij ook  de complex-homeopathie. De complex-homeopathie wordt zelden toegepast door de arts voor homeopathie. Hier is sprake van het geven van meerdere middelen tegelijk in lage potenties. Complexmiddelen zijn vaak in de vrije verkoop bij drogisten te verkrijgen. Zij kunnen tijdelijk een goed effect hebben, bijvoorbeeld bij wagenziekte, of bij kinderen die erg huilen omdat er tandjes aan het doorkomen zijn.
Bij het voorschrijven volgens de ziekteclassificatie kan men wel een voorschrift krijgen van meerdere middelen op een dag, maar deze middelen worden voorgeschreven, in afwisseling, na elkaar. Met minstens 10 minuten tussen de innames van de middelen.

Wat gebeurt er nu na het nemen van het passende homeopathische middel? We beschouwen het homeopathische middel als een impuls voor het organisme om een zelfgenezingsproces in gang te zetten.Er moet echter nog heel veel onderzoek worden gedaan om het werkingsmechanisme te verhelderen.  Als de juiste combinatie van middelen wordt voorgeschreven, wat met de huidige kennis van de homeopathie steeds vaker het geval is, gebeurt er een klein wonder. Het gebeurt regelmatig, dat problemen waar iemand al tientallen jaren mee worstelt als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Aangezien we in de homeopathie met gepotentieerde middelen werken, kan het effect niet verklaard worden op de manier zoals dat in de reguliere medische wetenschap gebruikelijk is, namelijk door na te gaan wat voor chemische reacties er in het lichaam plaatsvinden. Hoewel wetenschappelijk bewijs voor het werkingsmechanisme nog veel hiaten vertoont, is er de laatste jaren een enorme hoeveelheid bewijs aangeleverd dat homeopathie werkt.

De reportage van de Duitse tv “Het bewijs dat homeopathie werkt” geeft een helder beeld over de homeopathie. Deze kunt u bekijken via de website klassiekehomeopathie.nl  en klik op de reportage  “Het bewijs dat homeopathie werkt”.
Of u klikt hier: Hoe werkt klassieke homeopathie?

hoe werkt homeopathie

Op de website klassiekehomeopathie.nl vindt u ook nadere uitleg over de ziekteclassificatie en achtergrond artikelen over de homeopathie.